بهرام پریش شهرضائی اصفهانیبهرام سیّاره متخلّص به «پریش» از شعرای معاصر در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیبهرام سیّاره متخلّص به «پریش» فرزند قاسم متخلّص به «آشفته» بن‌هاشم متخلّص به «سیّاره» شهرضائی، از شعرای معاصر. در سال ۱۳۲۳ش در شهرضا متولّد شده و تحصیلات خود را در آنجا انجام داد. سپس مانند پدر به حرفه عکّاسی روی آورد. او به لهجه شهرضائی اشعار دلپذیری سروده که در شهرضا و اصفهان شهرت به‌سزایی کسب کرده‌اند و به صورت نوارهای صوتی (کاست) عرضه شده است دو مجموعه شعر از آثار او به نام‌های «دیوان پریش» و «پردیس پریش» به چاپ رسیده است. پریش، در بسیاری از مراسم فرهنگی، جشنواره‌ها و مجامع ادبی حضور یافته و به شعرخوانی پرداخته است. او از اعضای انجمن ادبی آشفته شهرضاست و اشعارش مشحون از معنویّت و متعهّد به مردم و مذهب و اخلاق است و مضامین نو و ابتکاری در آن فراوان به چشم می‌خورد. این اشعار از اوست: بر لب ما جهان ترانه نخواست ••••• هرچه من خواستم زمانه نخواست دست ما را کسی به ره نگرفت ••••• سر ما را کسی به شانه نخواست خواستم لب به خنده بگشایم ••••• چه کنم اشک بی بهانه نخواست بی نشان کس به خانه‌ای نرود ••••• غم ز من هیچگه نشانه نخواست عاشق خاک پای مجنونم ••••• که به صحرا نشست و خانه نخواست ای خوش آن قو که در محیط «پریش» ••••• داد جان وز کس آشیانه نخواست • • • من ز ترکیب رنگهای بهار ••••• هنر آن یگانه را دیدم دست نقاش دسترس چو نبود ••••• لب گل را به عشق بوسیدم (مصاحبه غلامرضا نصرالهی با آقای بهرام پریش در تابستان ۱۳۸۷.) ۲ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۸۵-۱۸۶. |